Bu portaldaki ilk yazım okuyan beğenen herkese şimdiden teşekkürler. facebook sayfalarında yazıp çizmek kolaydı ama inanın üç gündür düşünüyorum konu için.
En değerli olanla başlamak istedim: sağlık.
Gerçekten de sağlık çok kıymetli. Bir kardeşiniz olarak engelliler derneğinde 10 yıldır yaptığım sosyal çalışmalarda toplumda engellilerin yaşadığını ve en az herkes kadar her şeyi onların hakettiğini duyurmaya çalıştık. Benim başkanlığımda yönetim kurulumda görev alan arkadaşlarımızla her alanda engellileri tanıtmaya çalıştık. Bazen askere alın dedik olmayan elimizle, gözümüzle. Bazen kan verdik. Engelliler də hayat kurtarır dedik. Bir çok çalışma, gazete, tv, sosyal medyada faaliyetler… Ama bu yıl en çok bizim için empati yapma fırsatı yakalayan herkes gördü ki engelliyiz. Şimdi de COVID-19 geldi başımıza ve toplumun hepsi engellendi. Planlarımız müthişti; tatil, gezi, ev, araba… Ramazan’da evde kalıp tevekkül edeyim diyen oldu mu acaba?
Kendi sayfamda şunu yazmıştım, Müslüman uzun soluklu plan yapmalı çünkü amentüye iman eden bizler; ölüme, kadere, hayra ve şerre iman ettik. Şimdi ise tıkılıp kaldık. Peki neyi anladık? Anladıklarınızı yoruma yazarsanız çok mutlu olurum. Mesela saatlerce göz tavanda, annesinin veya yengesinin vereceği lokmayı kıpırdamadan bekleyen 25 yaşındaki genci anladık mı? Mesela 40 yaşındaki evladının neden dışarı çıkıp dolaşamadığını anlatamayan, gözyaşlarına boğulan, otizm vb. gibi rahatsızlığı olan kuzuların annelerinin yaşadığı sıkıntıyı anladık mı? Ekmeğini gündelik işlerle sağlayan, sigara olmayan, kronik hasta olmasına rağmen sahte raporlar izne ayrılan o inşaat işçisi anladı mı? Bir də esnaf olan hiç yardım almamış, dükkanı iki aydır kapalı olan, gururundan kimseye gidemeyen, borçlularıyla kavga eden icra avukatlarına tatil sonu randevu alan hain, sen de düşündün mü işsiz kalmayı?
Bu olumsuzlukların içinde görüyoruz ki bir çok hemşehrilerimiz ekmeğini paylaşıyor. Çeşitli vakıflar bu işleri yaparken bazı arkadaş grupları da bu işle ilgileniyor. Onlardan Allah razı olsun. Güzel bir yardımlaşma sağlıyoruz. İnşallah o yardım eden, rızkından kesip fayda olmaya çalışan azınlığa sonsuz şükranlarımı sunuyorum.
Şimdi bu yazıyı okuyup durumu olan herkesin ufak, büyük bir şeyler yapıp vermesi dileğimiz. Herkesin eşi, dostu, akrabası var. Rabbim yardımlarımızı kabul etsin İnşaallah.
Peki geldik sağlığa. Bu süreçte vefat edenlere Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun. Namazına gidemedik yosa ne etler pişirip kibrimizi göstermiyor muyduk? Öyle büyük çadırlar ve mikrofonlarla eşe, dosta hava atmıyor muyduk? “Onun elinde yok, ben yapıyorum.” diyenleri duymuyor muyduk? Noldu ellere yardım edip hava atarken kendi annenin cenazesine bir gül suyu dökmedin.
Evet, her şeyin başı sağlık. Bu söz herkese küpe olsun. İbadette, kabahatta, sağlıkla. Hepiniz sağlıkla kalın.